NOODLOTTIGE ONTMOETING

In een klein café in Amsterdam zat Ella alleen, de onbekende stad drukte op haar. Het was haar eerste keer in Nederland en een golf van eenzaamheid spoelde over haar heen terwijl ze de patronen op haar koffiekopje tekende. Buiten glinsterden de grachten, een ballet van fietsen die door de straten slingerden.

"Is deze plek bezet?" vroeg een zachte stem. Ella keek op en ontmoette de vriendelijke ogen van een jongeman met een warme glimlach. 

"Nee, natuurlijk niet," antwoordde ze, een blos verwarmde haar wangen.Hij ging tegenover haar zitten.

"Ik ben Andrew," zei hij. "Ella," antwoordde ze.

Hun gesprek begon met smalltalk - het onvoorspelbare Amsterdamse weer, de heerlijke gebakjes van de nabijgelegen bakkerij, de betoverende charme van de stad. 

Maar al snel gingen hun woorden dieper. Ella sprak over haar reizen, haar dromen en het verlangen in haar hart naar iets meer. Andrew deelde op zijn beurt zijn passie voor kunst, zijn ogen fonkelden terwijl hij zijn favoriete musea beschreef. De tijd leek te verstrijken. 

Het café om hen heen liep leeg, de enige geluiden waren het zachte klinken van kopjes en het gefluister van gedempte gesprekken. Terwijl de laatste zonnestralen verdwenen, keek Andrew haar met een nadenkende blik aan. 

"Soms," zei hij zachtjes, "ontmoet je iemand en voelt het alsof je elkaar al eeuwen kent." Ella glimlachte, een warmte verspreidde zich door haar heen. "Misschien zijn sommige ontmoetingen voorbestemd," fluisterde ze. 

Een zachte regen begon te vallen toen ze de straat op stapten. Ze liepen samen, de stadslichten weerspiegelden in de plassen aan hun voeten, onzeker over wat de toekomst zou brengen, maar zeker dat deze onverwachte ontmoeting iets heel bijzonders was. De geur van regen op de kasseien vermengde zich met het aanhoudende aroma van koffie en kaneel, waardoor een perfecte herinnering in wording ontstond.

Komentar

Baca Tulisan Aisyah El Zahra Lainnya

SEROJA

GELAP

SURAT (3)